Przedstawiamy: Raúl Soria x FRØPT
Raúl Soria jest hiszpańskim ilustratorem mieszkającym w Berlinie. Jego prace są proste i kolorowe. A jednocześnie w intrygujący sposób pokazują życie bohaterów.
Raúl wybrał do swojej pierwszej kuchni nasze dębowe fronty, my zakochaliśmy się w jego pracach. Właśnie dlatego odwiedziliśmy go w jego mieszkaniu w Berlinie i poprosiliśmy o wizualną, autorską interpretację hasła „kuchnia osobista”. W ten sposób powstały ilustrację 3 innych, ale równie kolorowych kuchni, które są pełne życia.
Jak zaczęła się Twoja przygoda z grafiką?
Cóż, tak jak większość kreatywnych, dużo rysowałem jako dziecko. W pewnym momencie rysowanie jednak zatrzymało się, ponieważ miałem inne priorytety, głównie towarzyskie lub natury romantycznej, a też po prostu brakowało mi czasu i motywacji. Wróciła po latach, kiedy po raz pierwszy przyjechałam do Berlina w 2004 roku. Zobaczyłem, że ludzie tutaj mogą zarabiać na życie, wykonując kreatywną pracę. To było coś, na co nie miałem szansy w moim rodzinnym mieście. Zacząłem więc postrzegać to jako potencjalną opcję kariery dla siebie.
Pierwsze drobne zlecenia otrzymywałem na studiach, głównie ulotki na przyjęcia lub portrety. Zdobycie dyplomu zajęło mi wieki, ale potem zacząłem dostawać odpowiednie zlecenia, na początku bardzo powoli, co było irytujące. Potem wszystko się zmieniło i doszedłem do stanu aktualnego, kiedy moja praca kreatywna jest moją pasją, ale i pracą.
Jak byś opisał swój styl?
Prosty, kolorowy, beztroski, ale nie do końca i trochę konceptualny.
Kim są twoi ulubieni twórcy?
Jest ich sporo, a ja miałem mnóstwo czasu, więc zrobiłem wam najdłuższą listę: María Medem, Gabriel Alcalá, Ruohan Wang, Ardhira Putra, Holden Mesk, Simon Hanselmann, Anna Haifisch, Paul Waak, Rose Wong.
Jakie jest twoje ulubione miejsce w Berlinie?
Jednym z nich jest Tempelhofer Feld (to ogromny park, który kiedyś był lotniskiem). Świetnie nadaje się do spotkań towarzyskich i jest idealny dla psa. Moje mieszkanie znajduje się tuż obok, co sprawia, że czuję się bardzo uprzywilejowany.
Gdzie powstają Twoje prace?
Wszystko dzieje się na starym i ogromnym Wacom Cintiq, który jest podłączony do starego i ogromnego iMaca, oba znajdują się w małym studiu, które dzielę z Christine Rösch, bardzo utalentowaną ilustratorką. Jej prace możesz sprawdzić tutaj.
Kiedy pracujesz nad ilustracjami i zbliża się termin, jaki masz sposób na relaks?
Uprawiam jogę i medytuję, choć jeszcze nieregularnie. Staram się również uważać, aby nie podejmować zbyt dużo pracy na raz, a także wyraźnie oddzielać pracę od czasu wolnego i od domu, aby przede wszystkim uniknąć zbytniego stresu, ponieważ absolutnie nienawidzę stresu. Stres jest najgorszy.
Jaką rolę w Twoim mieszkaniu odgrywa kuchnia?
To średniej wielkości kuchnia, największa, jaką kiedykolwiek miałem i pierwsza, jaką miałem okazję zbudować niemal od zera, co było naprawdę trudne. Jest wystarczająco prosta i funkcjonalna, ale także nadaje się na kolacje i małe spotkania z przyjaciółmi. Jest to również pomieszczenie, w którym prowadzę wszystkie moje wideo rozmowy, gdy jestem w domu, ponieważ zapewnia najciekawsze tło. To zdecydowanie moje ulubione miejsce w domu.
Dlaczego zdecydowałeś się na naturalne dębowe fronty do swojej kuchni?
Kuchnia ma bardzo starą i absolutnie cudowną szarą podłogę z lastryko, więc pomyślałem, że potrzebuje dużo drewna i że drewno musi być ciepłe i niezbyt ciemne. Bardzo podobało mi się, jak wasze dębowe fronty wyglądały na zdjęciach.
Co najbardziej lubisz we FRØPT?
To, że sprawił, że moja kuchnia wygląda świetnie.
Również obsługa klienta jest naprawdę dobra. Bardzo ułatwiła mi cały proces.
Co oznacza dla Ciebie osobista kuchnia?
Moja kuchnia jest dla mnie nagrodą. Całe mieszkanie również, ale kuchnia zdecydowanie największą. Przeprowadziłem się tutaj zeszłej zimy po wyremontowaniu całego miejsca własnymi siłami, podczas gdy emocjonalnie dochodziłem do siebie po osobistym kryzysie, co było tytanicznym wysiłkiem i zakończyło się katartycznym przeżyciem. Kuchnia była najtrudniejszym pomieszczeniem do remontu, teraz jest najładniejszym. Przypomina mi o tym, jak trudne były kiedyś rzeczy i jak dobrze sobie z nimi radziłem, wyleczyłem się i zacząłem ponownie się odradzać.
